انواع پروتز مصنوعی
برای افرادی که به دلایل مختلف از دست دادن اندام را تجربه کرده اند، پروتزهای اندام مصنوعی فرصتی برای تغییر زندگی برای بازیابی تحرک، استقلال و بهبود کیفیت کلی زندگی خود ارائه می دهند. این دستگاه های قابل توجه در اشکال مختلف وجود دارند که نیازها و عملکردهای مختلف را برآورده می کنند. درک انواع مختلف پروتزها، افراد را قادر می سازد تا انتخاب های آگاهانه داشته باشند و به طور موثر با پروتزهای خود برای دستیابی به نتایج مطلوب همکاری کنند.
پروتزهای اندام مصنوعی نقش اساسی در توانمندسازی افرادی که تجربه از دست دادن اندام را دارند برای بازیابی تحرک، استقلال و اعتماد به نفس دارند. با طیف متنوعی از گزینه های موجود، افراد می توانند پروتزهایی را انتخاب کنند که به بهترین وجه با نیازها و آرزوهای خاص آنها مطابقت دارد و به آنها امکان می دهد در تمام جنبه های زندگی مشارکت فعال داشته باشند.
بیشتر بخوانید : ارتوپدی فنی با بیمه در اصفهان
انواع پروتز مصنوعی اندام
پروتزهای اندام را می توان به طور کلی بر اساس بخش بدنی که جایگزین می کند طبقه بندی کرد:
- پروتزهای اندام فوقانی: این پروتزها جایگزین بازوها و دستهای از دست رفته میشوند و سطوح مختلف قطع عضو از انگشتان تا کل بازو را در بر میگیرند.
- پروتزهای اندام تحتانی: این پروتزها جایگزین پاها و پاهای از دست رفته میشوند و از انگشتان پا گرفته تا مفصل ران، قطع عضو را تامین میکنند.
طبقه بندی بیشتر در هر دسته بر اساس عملکرد و عملکرد آنها است:
1. پروتزهای اندام فوقانی:
پروتزهای غیرفعال: اینها ساده ترین و مقرون به صرفه ترین گزینه هستند. آنها یک جایگزین فرم اولیه ارائه می دهند و فاقد هر گونه قطعات متحرک هستند. آنها برای افرادی با سطح فعالیت کم یا برای اهداف آرایشی مناسب هستند.
پروتزهای مجهز به بدنه: این پروتزها از سیستم های مهاری و کابل های متصل به شانه یا قفسه سینه مقابل کاربر استفاده می کنند. حرکات بدن کاربر پروتز را کنترل میکند و امکان گرفتن و باز کردن/بستن اولیه را فراهم میکند.
پروتزهای با نیروی خارجی (میوالکتریک): این پروتزهای پیشرفته از الکترودهایی برای تشخیص سیگنال های عضلانی باقی مانده در اندام باقی مانده استفاده می کنند. سپس این سیگنال ها به دستورات حرکتی تبدیل می شوند و کنترل طبیعی و شهودی اندام مصنوعی را امکان پذیر می کنند. پروتزهای میوالکتریک عملکردی عالی از جمله الگوهای مختلف گرفتن، حرکت مچ و آرنج و حتی ویژگیهای پیشرفته مانند دستهای مصنوعی که قابلیت چرخش یا کنترل انگشتان را دارند، ارائه میکنند.
پروتزهای هیبریدی: این پروتزها عناصری از عملکردهای بدن و میوالکتریک را ترکیب می کنند و نیازها و ترجیحات خاص را برآورده می کنند.
بر اساس سطح قطع عضو:
- پروتزهای ترانس رادیال
- پروتزهای Transhumeral
- پروتزهای دی آرتیکولاسیون شانه
سایر پروتزها
2. پروتزهای اندام تحتانی:
الف) بر اساس محل:
پروتزهای ترانس تیبیال
پروتزهای ترانس فمورال
پروتزهای دی آرتیکولاسیون لگن
پروتزهای مچ پا و پا
ب) بر اساس اجزاء:
سوکت های مصنوعی: این رابط های سفارشی، اندام باقیمانده را به پروتز متصل می کند و از تناسب راحت و ایمن اطمینان می دهد.
مفاصل زانو: زانوهای مصنوعی انواع مختلفی دارند، از مکانیکی گرفته تا ریزپردازنده کنترل میشوند و بسته به سطح فعالیت کاربر، سطوح مختلفی از انعطافپذیری و پایداری را ارائه میدهند.
سیستم های مچ پا و پا: این اجزا حرکت طبیعی و عملکرد مچ پا و پا را تقلید می کنند و ثبات و الگوهای راه رفتن کارآمد را فراهم می کنند.