قطع عضو چیست؟

قطع عضو عبارت است از برداشتن قسمتی از بدن مانند دست یا پا با جراحی که به دلایل مختلفی از جمله بروز یک عفونت شدید در اندام و یا آسیب شدید ناشی از تصادفات رانندگی انجام می گیرد.

در موارد زیر ممکن است نیاز به قطع عضو باشد:

• شما یک عفونت شدید در اندام خود دارید به دلایلی همچون زخم پای دیابتی
• اندام شما تحت تأثیر قانقاریا قرار گرفته است (اغلب در نتیجه بیماری شریانی محیطی)
• آسیب جدی به اندام شما وارد شده است، مانند له شدن یا زخم ناشی از انفجار
• اندام شما تغییر شکل داده است و حرکت و عملکرد محدودی دارد

ارزیابی قبل از جراحی قطع عضو چیست؟

مگر اینکه نیاز به قطع عضو اورژانسی داشته باشید، قبل از عمل جراحی برای شناسایی مناسب ترین نوع قطع عضو و هر عاملی که ممکن است بر توانبخشی شما تأثیر بگذارد، به طور کامل مورد ارزیابی قرار می گیرید.

این ارزیابی احتمالاً شامل یک معاینه پزشکی کامل برای بررسی وضعیت فیزیکی شما، مانند وضعیت تغذیه، عملکرد روده و مثانه، سیستم قلبی عروقی (قلب، خون و رگ‌های خونی) و سیستم تنفسی (ریه‌ها و راه‌های هوایی) می‌شود.

پزشک همچنین وضعیت و عملکرد اندام سالم شما را بررسی خواهد کرد. برداشتن یک اندام می تواند فشار اضافی بر اندام باقی مانده وارد کند، بنابراین مراقبت از اندام سالم بسیار مهم است.

همچنین ممکن است شامل یک ارزیابی روانشناختی برای تعیین اینکه چقدر با تأثیرات روانی و عاطفی قطع عضو کنار می آیید و اینکه آیا به حمایت بیشتری نیاز دارید یا خیر، باشد.

شما همچنین به یک فیزیوتراپیست معرفی خواهید شد که در مراقبت های بعد از عمل شما مشارکت خواهد داشت. یک متخصص پروتز (متخصص اندام مصنوعی) در مورد نوع و عملکرد اندام مصنوعی یا سایر وسایل موجود به شما مشاوره می دهد.

اگر در حال انجام یک قطع عضو برنامه ریزی شده هستید، ممکن است صحبت با فردی که نوع مشابهی از آمپوتاسیون داشته است برایتان آرامش بخش باشد. یکی از اعضای تیم مراقبت شما ممکن است بتواند این کار را ترتیب دهد.

نحوه انجام قطع عضو چیست؟

قطع عضو را می توان تحت بیهوشی عمومی (در جایی که بیهوش هستید) یا با استفاده از بی حسی اپیدورال یا بی حسی نخاعی (هر دو نیمه پایینی بدن را بی حس می کند) انجام داد. انتخاب داروی بیهوشی می تواند بستگی به قسمتی از بدن شما داشته باشد که قطع می شود.

اکثر قطع عضوها شامل برداشتن بخشی از اندام به جای کل اندام است.

هنگامی که قسمتی از اندام قطع شد، می توان از تکنیک های اضافی برای کمک به بهبود عملکرد قسمت باقی مانده اندام و کاهش خطر عوارض استفاده کرد.

اینها شامل کوتاه کردن و صاف کردن استخوان در بخش باقیمانده اندام است تا با مقدار کافی بافت نرم و ماهیچه پوشانده شود. سپس جراح عضله را به استخوان‌ها بخیه می‌زند تا به تقویت بخش باقی‌مانده کمک کند (تکنیکی به نام میودزیس).

پس از قطع عضو، زخم شما .با بانداژ پوشانده می شود و ممکن است یک لوله زیر پوست شما قرار داده شود تا مایع اضافی تخلیه شود. بانداژ معمولاً باید چند روز در جای خود بماند تا خطر عفونت کاهش یابد.

فیزیوتراپیست نیز در دوران بهبودی پس از قطع عضو تمریناتی را به شما آموزش می دهد که به جلوگیری از لخته شدن خون و بهبود جریان خون شما در دوران نقاهت در بیمارستان کمک می کند.

عوارض
مانند هر نوع عمل، قطع عضو با خطر عوارض همراه است. همچنین خطر مشکلات اضافی را به همراه دارد که مستقیماً با از دست دادن اندام مرتبط است.

تعدادی از عوامل وجود دارد که بر خطر عوارض ناشی از قطع عضو تأثیر می گذارد، مانند سن شما، نوع قطع عضو و سلامت عمومی شما.

خطر عوارض جدی در قطع عضوهای برنامه ریزی شده کمتر از قطع عضوهای اورژانسی است.

عوارض مرتبط با قطع عضو عبارتند از:

• مشکلات قلبی مانند حمله قلبی
• ترومبوز ورید عمقی (DVT)
• کندی بهبود زخم و عفونت زخم
• پنومونی
• درد استامپ و “اندام فانتوم”

کلمات مرتبط :

قطع عضو چیست؟ – آمپوتاسیون – دلایل قطع عضو – توانبخشی پس از قطع عضو