اسکولیوز چیست؟

اسکولیوز یک انحنای جانبی (خم شدن به پهلو) ستون فقرات است. منحنی منفرد در ستون فقرات به عنوان منحنی C توصیف می شود. اگر ستون فقرات در هر دو جهت منحنی شود، به عنوان یک منحنی S توصیف می شود. اگر درجه انحنای یازده درجه یا بیشتر باشد، به عنوان اسکولیوز تشخیص داده می شود.

در حالی که برخی از موارد اسکولیوز ناشی از ناهنجاری‌های ساختاری مادرزادی یا بیماری‌های عصبی یا عضلانی است، اکثریت قریب به اتفاق – حدود 85٪ – علت ناشناخته دارند.

واقعیت این است که استخوان های بدن ما حرکت نمی کنند مگر اینکه ماهیچه های ما آنها را حرکت دهند. و ماهیچه های ما توسط سیستم عصبی ما کنترل می شوند. بنابراین وقتی مهره های ما به هر طریقی از هم تراز خود خارج می شوند، توسط ماهیچه های ما که توسط سیستم عصبی ما کنترل می شوند حرکت می کنند.

بسیاری از موارد اسکولیوز ایدیوپاتیک ناشی از سفت شدن مزمن عضلات است که ستون فقرات را از تراز خارج می کند. اگر اسکولیوز ایدیوپاتیک دارید، می توانید کمر و کمر خود را لمس کنید و احساس کنید که عضلات شما چقدر سفت شده اند.

اگر سیستم عصبی شما برای سفت ماندن به عضلات شما پیام می فرستد، هیچ مقدار طولانی شدن غیرفعال (مانند کشش استاتیک یا ماساژ) یا تنظیم مجدد اجباری (مانند بریس یا کایروپراکتیک) این پیام ها را تغییر نمی دهد

انواع اسکولیوز چیست؟

تقریباً 85 درصد از موارد اسکولیوز به عنوان ایدیوپاتیک طبقه بندی می شوند، که به این معنی است که علت انحنای ستون فقرات ناشناخته است.

در موارد اسکولیوز مادرزادی، انحنای ستون فقرات یک ناهنجاری ساختاری است که در بدو تولد وجود دارد.

در موارد اسکولیوز عصبی عضلانی، انحنای ستون فقرات ناشی از یک بیماری عصبی یا عضلانی مانند فلج مغزی، ضربه به نخاع، دیستروفی عضلانی، آتروفی عضلانی نخاعی، اسپینا بیفیدا، نوروفیبروماتوز یا سندرم مارفان است.

عوارض جانبی اسکولیوز چیست؟

تقریباً دو سوم بزرگسالان با انحنای اسکولیوز بین 20 تا 55 درجه کمردرد را تجربه می‌کنند. بسیاری از افراد مبتلا به اسکولیوز به دلیل ناهماهنگی وضعیتی خود در سایر قسمت‌های بدن خود دچار درد می‌شوند که فشار ناهمواری را بر روی باسن، زانو، گردن و گردن وارد می‌کند. شانه ها آرتریت، فشرده شدن دیسک و عصب در ستون فقرات و مشکل در تنفس نیز شایع است.

بسیاری از افراد مبتلا به اسکولیوز درمان نشده، و همچنین برخی که تحت درمان جراحی قرار گرفته‌اند، دچار اسپوندیلوز می‌شوند. اسپوندیلوز یک بیماری آرتروز ستون فقرات است که در آن مفاصل ملتهب می‌شوند، غضروف‌ها نازک می‌شوند و خار استخوان ایجاد می‌شود. انحطاط دیسک یا انحنای ستون فقرات می تواند منجر به فشار دادن مهره های ستون فقرات بر روی اعصاب شود که منجر به درد شدید و نیاز به جراحی می شود.

بریس و جراحی – آیا موثر هستند؟

به طور معمول، بریس برای منحنی های بیشتر از 25 درجه توصیه می شود. بریس تلاش می‌کند تا با تراز کردن اجباری ستون فقرات، پیشرفت منحنی را کند یا متوقف کند. 

هنگامی که منحنی ها به 45-50 درجه یا بیشتر پیشرفت می کنند، جراحی فیوژن ستون فقرات در نظر گرفته می شود. در جراحی فیوژن ستون فقرات، میله های فلزی، قلاب ها، سیم ها و پیچ ها به ستون فقرات متصل می شوند تا آن را به زور در موقعیت مستقیم قرار دهند. سپس پزشکان تکه‌هایی از استخوان را متصل می‌کنند که با هم رشد می‌کنند و همجوشی واقعی ستون فقرات را ایجاد می‌کنند. بیمارانی که تحت این نوع جراحی قرار می‌گیرند 20 تا 60 درصد انعطاف‌پذیری ستون فقرات خود را از دست می‌دهند. فشار زیادی بر روی قسمت‌های جوش‌نخورده ستون فقرات وارد می‌شود که منجر به نرخ بالای انحطاط دیسک و آرتروز می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که 75 درصد بیماران پس از جراحی فیوژن ستون فقرات دچار دژنراسیون در مفاصل ساکروایلیاک می‌شوند.

کلمات مرتبط :

اسکولیوز چیست؟ – درمان اسکولیوز – بریس برای اسکولیوز – حرکات اصلاحی برای اسکولیوز – درمان غیرجراحی اسکولیوز – مرکز ارتوپدی فنی در اصفهان